باشگاه خبرنگاران پویا؛ استقلالی‌ها در این فصل با وضع عجیبی روبه‌رو شده‌اند، از طرفی نیمکت این تیم لرزان‌تر از هر زمان دیگری است و سوءمدیریت این تیم باعث شده است پایین جدول حضور داشته باشند و اگر به خود نجنبند شاید شرایط برای این تیم در جدول خطرناک‌تر از قبل هم شود.
استقلال در این فصل مشکلات عجیبی را از سر می‌گذراند، از سویی بحث امتیازات و ازدست‌رفتن جام‌ها از سوی دیگر هم عدم ثبات در ارکان باشگاه گرفته تا داخل زمین سردرگمی عجیبی را برای هواداران این تیم ایجاد کرده است. زمانی استقلال و البته پرسپولیس با همان نگاه سنتی باثبات‌ترین نیمکت‌ها را داشتند، مرحوم منصور پورحیدری در استقلال و علی پروین در پرسپولیس در تمام محاسبات مدیریتی و هواداران جایگاه بی‌بدیلی داشتند و سایه آنها بالای سر این 2 تیم همیشگی بود، و اتفاقاً در همان ظرف مکانی و زمانی و مختصات ترسیم‌شده آن روزهای ورزش و فوتبال ما این 2 تیم همیشه جزو موفق‌ترین تیم‌ها بودند.
در 2 دهه اخیر به‌دلیل به‌اصطلاح مدرنیزه شدن فوتبال و البته تغییر ذائقه فوتبالی‌ها و در نهایت تفکرات مدیران جریان‌ساز شرایط نیمکت این 2 تیم تغییر کرد و مربیان متفاوتی خصوصاً خارجی در فوتبال ما و روی نیمکت تیم‌های ما نشستند که این 2 تیم هم از این مسئله بی‌بهره نبودند و دوران منصورخان و سلطان هم براساس جبر زمانه به پایان رسید.
پس از این مرحله زمانی آمدورفت در استقلال خلاصه به مربیان ایرانی نبوده است و مربیان خارجی زیادی در این سالها هدایت این تیم را به‌عهده گرفته‌اند که البته برخی از آنها تأثیرات مثبتی هم بر دانش فوتبالی ما داشتند و بعضی هم صرفاً روی اعصاب بودند و احتمالاً کار به فیفا و اعتراض هم برای احقاق حقوق کشیده شده است، اما در این فصل اوضاع این تیم عجیب‌وغریب‌تر از هر وقت دیگری به‌نظر می‌رسد، دیگر از آن نیمکت باثبات خبری نیست و حتی نیمکت لرزان ولی با مربیان بادانش و دیسیپلین هم دیده نمی‌شود، البته این مسئله به میز مدیران تیم هم سرایت کرده است.
به‌نظر می‌رسید که استقلالی‌ها که با تصمیم وزارت ورزش به هولدینگ خلیج فارس واگذار شدند حداقل در مدیریت ثبات لازم و شایسته را داشته باشند تا با ثبات در مدیریت انتصابات مناسبی در حوزه کادر فنی و بازیکنان شکل گیرد که دقیقاً معکوس این مسئله شکل گرفت. این تیم با جواد نکونام این فصل را شروع کرد و پس از عدم نتیجه‌گیری مناسب و پس از باخت در دربی زمینه برکناری این مربی ایجاد شد و این اتفاق پس از کلنجارهای بسیار انجام شد. پس از نکونام، سهراب بختیاری‌زاده با دخالت مستقیم و شناختی که سردار شهریاری از او داشت به‌عنوان سرمربی این تیم انتخاب شد که البته به 3 هفته فوتبالی هم نکشید تا موسیمانه از آفریقای جنوبی وارد ایران شود و عنان کار را در این تیم به‌دست گیرد.
از قضا سرنوشت موسیمانه هم چیزی بهتر از نکونام نبوده است او هم در حالی با استقلال فسخ کرده است که مدیریت قبلی به‌طورکلی جای خود را به تیم جدید داده است و حالا تصمیم‌گیرنده هم تغییر کرده است. این مشکلات عدم ثبات به داخل زمین هم تسرّی داشته است، میلاد زکی‌پور ساز جدایی برداشت و با صالح حردانی از سپاهان جابه‌جا شد، جوئل کوجا، مسعود جوما، آرمین سهرابیان، محمدرضا آزادی، مهران احمدی و ابوالفضل زلیخایی در نیم‌فصل به این تیم اضافه شده‌اند که البته باز هم مشخص نیست با نظر کادر فنی بوده است یا خیر، و آرمان رمضانی، سامان فلاح، کاکوتا، بلانکو، مهدی مهدی‌پور و عباس شرفی هم جزو جداشده‌های این تیم هستند.
نتیجه کلی این می‌شود که این حجم از تغییرات در یک تیم آن هم در کمتر از یک فصل قاعدتاً می‌تواند بستر چیزی غیر از صعود چه در جدول و چه از نظر فنی و داخل زمین را برای آن ایجاد کند. استقلال حالا دوباره با بختیاری‌زاده قرار است ادامه دهد هرچند در ذهن همه ما این منصب برای او به‌صورت موقتی همچنان نقش بسته است اما با انتخاب حتی سرمربی جدید هم بعید به‌نظر می‌رسد در گذر از این فصل استقلالی‌ها طرفی برای خود ببندند.
برای رسیدن به موفقیت در هر حوزه‌ای یکی از معیارها ثبات در ارکان تأثیرگذار آن است، نکته‌ای که ظاهراً با این تیم بیگانه است، استقلال برای رسیدن به شرایط ایده‌آل خود نیاز به اعتمادسازی و همچنین ثبات دارد، قبل از هرچیز و بیشتر از هر تاکتیک یا فنی در زمین باید حس ماندن و جنگیدن و اثبات شایستگی در این تیم تزریق شود نه اینکه انتخاب‌های عجیب مدیریتی غیرمدیریت باعث نتیجه‌گرای صرف و کوتاه‌مدت و در نهایت فراری دادن باشد.
استقلال در ورزش این مملکت هم هوادار زیادی دارد هم شایسته بالانشینی و به‌دنبال ایجاد حس برتری‌جویی و رقابت است و عقبه این تیم هم نشان از این مسئله دارد، که متغیر زیادی در این مورد تأثیر دارد. استقلال محله بروبیا نیست که هر مدیر یا مربی و یا بازیکنی بی‌توجه به جایگاه خود در این تیم جولان دهد و بدون تأثیرگذاری مثبت و با گرفتن پول‌های هنگفت این تیم را به‌دلیلی موجه یا غیرموجه ترک کند و دائماً این تیم در شوک ورود و خروج از بالا به پایین قرار گیرد.
پایان پیام/+