به مناسبت سالگرد ربایش امام موسی صدر، یادی می‌کنیم از مردی که با اندیشه‌ای متفاوت، حضوری اثرگذار و کلامی صریح، بذر بیداری را در میان شیعیان لبنان کاشت و زمینه‌ساز حرکتی شد که بعدها در قالب حزب‌الله لبنان تبلور یافت.
در اسفند 1352، مراسم اربعین حسینی در بعلبک، با حضور ده‌ها هزار نفر از مناطق شیعه‌نشین لبنان برگزار شد؛ جمعیتی عظیم که آمده بودند تا صدای امام موسی صدر را بشنوند. سخنرانی آن روز، بیش از یک مراسم مذهبی بود؛ امام با صراحت، دولت لبنان را بابت محروم‌کردن مناطق شیعه‌نشین از خدمات اجتماعی و امنیتی مورد انتقاد قرار داد و از لزوم مقابله با تبعیض و بی‌عدالتی گفت.
او اعلام کرد دوران ناله و سکوت به پایان رسیده و زمان قیام فرارسیده است. تأکید کرد شیعیان دیگر «متوالی» نیستند، بلکه «مردان قیام»اند. مردم با نمایش سلاح‌های خود، به این پیام پاسخ دادند.
امام صدر گفت: «سلاح، زینت مردان است»؛ جمله‌ای که بعدها به یکی از پایه‌های فکری فرهنگ مقاومت تبدیل شد.
شیعیان لبنان پیش از این دوره، در فقر، حاشیه‌نشینی و بی‌سهمی سیاسی به سر می‌بردند. هزاران تن از آن‌ها در ضاحیه جنوبی بیروت، در شرایط بسیار دشوار اقتصادی زندگی می‌کردند. ساختار سیاسی لبنان، متأثر از توافق‌های کهنه طایفه‌ای، جایگاه مناسبی برای این جامعه قائل نبود.
با حضور امام موسی صدر، مسیر بیداری سیاسی و اجتماعی آغاز شد. او با پیوند دادن مفاهیم دینی به مسائل عینی مردم، روح اعتمادبه‌نفس را در آنان زنده کرد. همین گفتمان، ابتدا به تأسیس جنبش امل و سپس، در دهه 1360 شمسی، به شکل‌گیری حزب‌الله لبنان انجامید.
شهید سید حسن نصرالله، در توصیف مقاومت گفته بود: این مقاومت، متکی بر ایمان، عقل، آموزش، سازماندهی و سلاح است. این توصیف، به‌خوبی نشان می‌دهد آنچه امروز به نام حزب‌الله شناخته می‌شود، ریشه در بیداری‌ای دارد که امام موسی صدر آغازگر آن بود.
به تعبیر یکی از یاران قدیمی او: «در اینجا یک مرد بود که موسی صدر نام داشت. او غول خفته‌ی قدرت شیعیان لبنان را بیدار کرد.»
انتهای پیام/