در حالیکه جهان با سرعت بهسوی برقیسازی ناوگان حملونقل پیش میرود، دولت آقای پزشکیان بار دیگر طرح قدیمی دوگانهسوز کردن خودروها را احیا کرده است؛ سیاستی که علیرغم صرف منابع هنگفت طی دو دهه گذشته، تأثیری محسوس بر کاهش مصرف بنزین یا آلودگی هوا نداشته و اکنون با همان استدلالهای گذشته، دوباره در دستور کار قرار گرفته است.
به گزارش خبرنگار اقتصادی باشگاه خبرنگاران پویا؛ از ابتدای سال 1383 تاکنون که صنعت سیانجی در کشورمان راهاندازی شده، بیش از 110 میلیارد مترمکعب گاز طبیعی فشرده در جایگاههای عرضه سوخت توزیع شده است؛ رقمی که معادل صرفهجویی حدود 110 میلیارد لیتر بنزین اعلام شده است.
هماکنون حدود 4 میلیون و 200 هزار خودروی دوگانهسوز در کشور فعال است و ظرفیت عرضه روزانه بیش از 35 میلیون مترمکعب گاز فشرده وجود دارد.
در ادامه سیاستهای دولت چهاردهم برای مدیریت مصرف سوخت و کاهش وابستگی به بنزین، طرح گازسوز کردن خودروهای شخصی مدل 1394 و بالاتر بار دیگر آغاز شده است.
شرکت ملی پخش فرآوردههای نفتی در اطلاعیهای اعلام کرده که این طرح کاملاً رایگان اجرا میشود و مالکان خودروهای عمومی نیز همچون گذشته میتوانند برای تبدیل خودرو اقدام کنند.
تجربهای که تکرار میشود!!
این اقدام یادآور سیاستهای دهه 80 است؛ زمانیکه دولت با تخصیص منابع عظیم به خودروسازان داخلی، تولید خودروهای دوگانهسوز را بهعنوان راهحل کاهش مصرف بنزین دنبال میکرد.
علاوهبر آن دولت بودجه هنگفتی را به طرح دوگانهسوز کردن خودروهای داخلی به صورت رایگان داد و بر همین اساس تعدادی از خودروهای فعال در کشور دوگانهسوز شدند.
اکنون پس از گذشت دو دهه، بازگشت دوباره به همان مسیر، در حالی صورت میگیرد که نه مصرف بنزین کاهش یافته و نه آلودگی هوا بهبود یافته است.
این سوال پیش میآید که اگر این طرحها نتیجه موثری داشتهاند چرا وضیعت خودرو و بنزین ما اینگونه است؟!
با این حال، طبق آمار رسمی مصرف روزانه بنزین در تابستان امسال به بیش از 134 میلیون لیتر رسیده که نسبت به سال گذشته پنج میلیون لیتر افزایش داشته است.
این در حالی است که ظرفیت تولید کشور تنها 120 میلیون لیتر است و روزانه حدود 14 میلیون لیتر کسری وجود دارد؛ کسریای که برای جبران آن سالانه حدود 5.5 میلیارد دلار صرف واردات بنزین میشود.
اگر این روند ادامه یابد، تا سال 1407 هزینه واردات میتواند به بیش از 16 میلیارد دلار در سال برسد.
میانگین مصرف سوخت خودروهای داخلی بیش از 12 لیتر در هر 100 کیلومتر است و در برخی خودروهای صفر حتی به 18 لیتر نیز میرسد.
بهترین راهکار در میان راههای موجود واردات خودرو برقی یا هیبریدی است.
بر اساس برآوردها، اگر تنها بخشی از ناوگان فعلی کشور با خودروهای کممصرف یا برقی جایگزین شود، سالانه حدود 16 میلیارد لیتر بنزین صرفهجویی خواهد شد؛ رقمی معادل کل صرفهجویی 20 ساله طرح سیانجی در تنها شش سال.
با وجود این آمارها، دولت همچنان بر اجرای طرحی تأکید دارد که نه در کاهش مصرف بنزین موفق بوده و نه در بهبود کیفیت هوا.
تداوم چنین سیاستی، بهجای تمرکز بر توسعه خودروهای برقی و هیبریدی و ایجاد زیرساختهای شارژ، به معنای اتلاف منابع مالی در طرحی است که کارنامهاش پیشتر مشخص شده است.
امروز در حالیکه جهان به سمت فناوریهای نوین و حملونقل پاک حرکت کرده، مسئولان همچنان بر طرحی پافشاری میکند که دو دهه قبل نیز نتوانست اهداف خود را محقق کند.
پرسش اساسی اینجاست که چرا بهجای سرمایهگذاری بر راهکارهای آیندهنگر همچون برقیسازی ناوگان، تصمیمگیران بار دیگر مسیر آزموده و ناکارآمد گذشته را برگزیدهاند؟
انتهای پیام/