باشگاه خبرنگاران پویا: فیلم رگ‌های آبی برخلاف تصور اولیه، بیش از آنکه یک زندگینامه کلاسیک از فروغ فرخزاد، شاعر نامدار ایرانی باشد، روایتی شخصی از او ارائه می‌دهد. این فیلم تلاش می‌کند تا به جای روایت خطی از وقایع زندگی فروغ، به دنیای درونی، احوالات روحی و چالش‌های ذهنی او نزدیک شود و تجربه‌ای احساسی از زندگی این شاعر را به تصویر بکشد.
زینب سلمانی: فیلم رگ‌های آبی به جای تمرکز بر جزئیات تاریخی و مستندات زندگی فروغ، یک روایت ذهنی و استعاری را در پیش گرفته است. هومن برزگر، کارگردان اثر، تلاش کرده است که مخاطب را به جای آشنا کردن با اتفاقات زندگی فروغ، درگیر احساسات، افکار و درونیات او کند. در این میان، فیلم گاهی از واقعیت‌های مستند فاصله می‌گیرد و به زبانی نمادین و ذهنی نزدیک می‌شود که ممکن است برای برخی از مخاطبان، جذاب و برای برخی دیگر، نامفهوم باشد.
این رویکرد در حالی که به فیلم یک فضای شاعرانه و احساسی می‌بخشد، اما در برخی نقاط باعث ایجاد فاصله میان مخاطب و داستان می‌شود. فیلم تلاش می‌کند که به یک بازنمایی از شخصیت فروغ دست یابد که نه بر اساس اتفاقات واقعی، بلکه بر اساس احساسات و نگاه فردی او شکل گرفته است.
بازی باران کوثری؛ نقطه قوت فیلم
یکی از نقاط قوت فیلم، بازی باران کوثری در نقش فروغ فرخزاد است. باران کوثری تلاش کرده است شخصیت فروغ را با پیچیدگی‌های درونی، نگاه سرکش و عواطف پرشورش به تصویر بکشد. با این حال، در برخی لحظات، اجرای او به نوعی یک‌بعدی می‌شود و نمی‌تواند تمام زوایای شخصیت پیچیده فروغ را نشان دهد. شاید این محدودیت، بیش از آنکه به توانایی کوثری مربوط باشد، ناشی از ساختار فیلمنامه و کارگردانی باشد که در برخی نقاط، پرداخت کامل‌تری از شخصیت را به مخاطب ارائه نمی‌دهد.
فیلم رگ‌های آبی با چالش‌هایی نیز مواجه است که برخی از آن‌ها ممکن است باعث کاهش تأثیرگذاری آن بر مخاطبان شود.
1. عدم وفاداری به واقعیت تاریخی
یکی از نقدهای مهم به این فیلم، فاصله گرفتن آن از زندگی واقعی فروغ فرخزاد است. در حالی که بسیاری از مخاطبان انتظار داشتند با یک روایت دقیق و مستند از زندگی فروغ روبه‌رو شوند، فیلم به جای پرداخت به جزئیات تاریخی، به یک بازنمایی شخصی و انتزاعی از این شخصیت بسنده کرده است. این موضوع باعث شده است که برخی از تماشاگران که به دنبال شناخت دقیق‌تر فروغ بودند، از فیلم ناامید شوند.
فیلم رگ‌های آبی با روایت انتزاعی و شخصی خود، تلاش کرده است به دنیای فروغ نزدیک شود، اما در این مسیر، به نظر می‌رسد که دچار ساده‌سازی بیش از حد و تحریف در شخصیت‌پردازی شده است
در نهایت، این فیلم نه‌تنها پاسخی به سوالات مخاطبان درباره فروغ ارائه نمی‌دهد، بلکه باعث ایجاد ابهامات بیشتری در مورد شخصیت واقعی او می‌شود. از این رو، برای شناخت واقعی فروغ، بهتر است به مستندات تاریخی، اشعار و آثار مستند درباره زندگی او مراجعه کرد، تا تصویری دقیق‌تر و واقعی‌تر از این شاعر بزرگ به دست آید.
2. سرگشتگی در روایت داستانی
فیلم رگ‌های آبی در روایت خود از یک ساختار مشخص پیروی نمی‌کند و در بسیاری از لحظات، دچار پراکندگی داستانی می‌شود. برخی از صحنه‌ها بدون پیش‌زمینه مشخصی ظاهر می‌شوند و ارتباط بین بخش‌های مختلف فیلم در برخی نقاط گسسته به نظر می‌رسد. این شیوه روایت، اگرچه می‌تواند تجربه‌ای شاعرانه و هنری ایجاد کند، اما در عین حال، ممکن است برخی مخاطبان را از مسیر داستانی فیلم دور کند.
3. پرداخت ناقص به مسائل اجتماعی و روانی
فیلم تلاش دارد تا به موضوعاتی مانند هویت، مهاجرت، انزوا و چالش‌های روحی فروغ بپردازد، اما این مسائل به طور کامل مورد بررسی قرار نمی‌گیرند. فیلم تنها به اشاره‌هایی پراکنده بسنده کرده و به بیننده اجازه نمی‌دهد که به یک نتیجه‌گیری عمیق درباره این مسائل برسد. این رویکرد باعث می‌شود که برخی از سؤالات کلیدی که در طول فیلم مطرح می‌شوند، بی‌پاسخ بمانند.
4. لحظات ضعیف در بازیگری و باورپذیری شخصیت‌ها
شخصیت‌های فرعی فیلم نتوانسته‌اند عملکردی قابل‌قبول ارائه دهند. برخی از دیالوگ‌ها و صحنه‌ها به نظر مصنوعی و تصنعی می‌آیند و این مسئله، باعث کاهش باورپذیری فیلم می‌شود. به علاوه، گاهی احساس می‌شود که فیلمنامه، شخصیت فروغ را بیش از حد تک‌بعدی کرده است و جنبه‌های مختلف زندگی او را نادیده گرفته است.
نتیجه‌گیری؛ فیلمی خاص اما نه برای همه
فیلم رگ‌های آبی اثری است که بیش از آنکه به دنبال بازگویی یک زندگینامه مستند باشد، تلاش دارد تا فضایی احساسی و نمادین از روحیات فروغ فرخزاد ارائه دهد. این فیلم با سبک خاص خود می‌تواند برای برخی از مخاطبان، یک تجربه متفاوت و شاعرانه باشد، اما در عین حال، ممکن است برای کسانی که به دنبال یک روایت شفاف، خطی و مستند از زندگی فروغ هستند، ناامیدکننده به نظر برسد.
اگرچه تلاش‌های کارگردان برای خلق یک اثر هنری و احساسی قابل‌تحسین است، اما برخی از مشکلات روایی، پرداخت ناقص به شخصیت‌ها و فقدان یک روایت منسجم، باعث شده است که این فیلم نتواند به طور کامل انتظارات همه مخاطبان را برآورده کند. با این وجود، رگ‌های آبی همچنان می‌تواند یکی از آثار متفاوت جشنواره فیلم فجر باشد که بحث‌های زیادی را پیرامون شیوه روایت، نگاه هنری و شخصیت‌پردازی خود برانگیزد.
پایان پیام/