باشگاه خبرنگاران پویا؛ سندروم مصدومیت این فصل دست بردار استقلال نیست و این تیم هر روز بیشتر از قبل دچار این معضل میشود. البته که مصدومیت هم جزوی از فوتبال است اما این حجم و تعداد از آسیب دیدگی هم از یک تیم در طول یک فصل کمی عجیب به نظر میرسد.
"مصدومیت" شاید پرتکرارترین واژهای باشد که در این مدت به گوش هواداران استقلال خورده است. چرخه باطلی که همچنان علاجی برایش پیدا نشده و احتمالا تنها راه برونرفت از آن به سرانجام رساندن این فصل کابوسوار باشد. اگر خریدهای جدید استقلال را فاکتور بگیریم، تقریبا تمام بازیکنان و مهرههای اصلی تیم طعم حداقل یک بار مصدومیت را در طول فصل چشیدهاند.
همین حالا که این کلمات را مینویسیم، ابوالفضل جلالی، جوئل کوجو، مهرداد محمدی، جلالالدین ماشاریپوف، محمدحسین مرادمند و ایمان سلیمی به دلیل مصدومیت در تمرینات گروهی غایب هستند. اما دلیل اصلی این سریال خستهکننده چیست؟ عاملی که مطابق انتظار باید در شیوه بدنسازی آبیها جستجو کرد.
بدنساز استقلال در آغاز فصل و در زمان سرمربیگری نکونام،یوسو سسمایی بود که در بسیاری از تمرینات تیم شرکت نداشت و بخش زیادی از کارش را به اصطلاح آنلاین پیش میبرد. غیراصولی بودن آمادهسازی بدنی بازیکنان هم خیلی زود و در همان روزهای آغازین مسابقات خودش را نشان داد تا مشخص شود عامل اصلی مصدومیتها ریشه در همین ماجرا دارد.
موسیمانه و کادرش تا حدودی شوک مثبتی به آمادگی بدنی بازیکنان وارد کردند، استقلال در نیمههای دوم به مراتب بهتر و سرحالتر بازی میکرد ولی با آمدن پیتسو نیز تقریبا تغییری در تعداد مصدومان تیم مشاهده نشد. سرمربی آفریقایی از همان روزهای آغاز کارش مدام از مصدومیتهای متوالی بازیکنان مینالید اما همین جناب موسیمانه بخش مهمی از تعطیلات نیم فصل را که میتوانست فرصتی ایدهآل برای ترمیم این ضعف بزرگ باشد، به دلایل واهی از دست داد.
حالا هم که نوبت به سهراب و دستیاران نصفه و نیمهاش رسیده باز هم خبری از آن تغییر مثبت نیست. این یعنی استقلال از آغاز فصل داشتن سه مربی بدنساز متفاوت را تجربه کرده اما آش همان آش و کاسه هم همان کاسه است تا مصداق بارز جمله تغییر همیشه بهترین راهحل نیست در حال و روز امسال استقلال معنی شود. از سسما گرفته تا کابلو رانگا و سالار امینی هر کدام به اندازه خود در این فاجعه مقصرند.
از موسیمانه و تعطیل کردنهای سریالی تمریناتش تا بیتوجهی مدیران باشگاه به همین موضوع که بخش مهمی از توان فنی تیم را تحت شعاع قرار داده اما همچنان نمیتوان زمان دقیقی را برای پایان این کابوس پیشبینی کرد. کابوسی که به نظر میرسد در حال حاضر هم ارادهای برای برطرف کردن آن وجود ندارد و تا آمدن کادرفنی جدید هم اوضاع به همین منوال پیش میرود.
پایان پیام/