باشگاه خبرنگاران پویا؛ محاربه به‌معنای مقابله مسلحانه با امنیت عمومی و ایجاد رعب و وحشت میان مردم است، با توجه به اینکه استفاده از مواد محترقه خطرناک می‌تواند مشابه اقدامات مخرّب باشد، لذا این عنوان فقهی می‌تواند برای این افراد اعمال گردد.
چهارشنبه‌سوری به‌عنوان یکی از سنت‌های دیرینه مردم ایران، در سال‌های اخیر به‌دلیل استفاده از مواد محترقه غیرمتعارف و خطرناک به یک معضل جدی تبدیل شده است، متأسفانه در این شب، نه‌تنها شاهد شور و نشاط مردم در آتش‌بازی‌ها و جشن‌ها هستیم، بلکه هرساله حوادث تلخ و فاجعه‌بار ناشی از انفجار مواد محترقه، جان بسیاری از افراد را می‌گیرد،
این حوادث نه‌تنها آسیب‌های جسمانی و روانی فراوانی به‌جا می‌گذارد، بلکه هزینه‌های اجتماعی و اقتصادی زیادی را به جامعه تحمیل می‌کند؛ از سوختگی‌های شدید و قطع عضو گرفته تا حوادث مرگبار، همه و همه نتیجه استفاده از مواد محترقه‌ای است که بدون هیچ نظارتی در بازار و در دست افراد مختلف قرار می‌گیرد.
ضرورت برخورد جدی با خاطیان
در این میان، کنار اقدامات پیشگیرانه و اطلاع‌رسانی‌های عمومی، یکی از اقدامات اساسی که می‌تواند در کاهش این حوادث مؤثر باشد، برخورد قاطعانه و قانونی با تولیدکنندگان، دست‌اندرکاران و حتی استفاده‌کنندگان این مواد خطرناک است. استفاده از مواد محترقه غیرمتعارف نه‌تنها خلاف قانون است، بلکه امنیت و سلامت عمومی را به خطر می‌اندازد، در واقع، با توجه به آموزه‌های دینی، به‌ویژه تأکیدات شارع مقدس اسلام در رابطه با حفظ دِماء و حفظ جان انسان‌ها ، این موضوع باید از منظر قضائی نیز مورد توجه قرار گیرد.
برای مقابله با این معضل، باید قوانین و مجازات‌های مؤثری برای تولیدکنندگان و دست‌اندرکاران تولید و توزیع مواد محترقه در نظر گرفته شود، در این راستا، می‌توان عنوان فقهی «محاربه» را برای کسانی که در تولید و توزیع این مواد خطرناک نقش دارند، به‌کار برد.
محاربه به‌معنای مقابله مسلحانه با امنیت عمومی و ایجاد رعب و وحشت میان مردم است. با توجه به اینکه استفاده از مواد محترقه خطرناک می‌تواند مشابه اقدامات مخرّب باشد، لذا این عنوان فقهی می‌تواند برای این افراد اعمال گردد،
همچنین در حوزه حقوقی، می‌توان عنوان «اخلال در نظم عمومی» را برای کسانی که اقدام به تولید، توزیع یا استفاده از این مواد می‌کنند، در نظر گرفت.
این جرم نه‌تنها موجب ایجاد آسیب‌های جبران‌ناپذیر برای افراد می‌شود، بلکه به‌طورکلی امنیت و نظم اجتماعی را به خطر می‌اندازد. قانون 618 قانون مجازات اسلامی به این قانون پرداخته است، طبق این قانون، «هر کس با هیاهو و جنجال یا حرکات غیرمتعارف یا تعرض به افراد موجب اخلال نظم و آسایش و آرامش عمومی گردد یا مردم را از کسب‌وکار بازدارد به حبس از سه ماه تا یک سال و تا 74 ضربه شلاق محکوم خواهد شد».
اگر این اقدامات با مجازات‌های سنگین قضائی روبه‌رو شوند، می‌تواند به کاهش این حوادث و جلوگیری از تکرار آنها در آینده کمک شایانی کند.
رضا سرخه‌ای؛ کارشناس مسائل فقهی
پایان پیام/+