باشگاه خبرنگاران پویا:یک تیم تحقیقاتی از دانشگاه‌های علوم پزشکی تهران، شهید بهشتی و ایران با بررسی 199 بیمار طی یک دهه، به یافته‌های مهمی درباره شیوع، ویژگی‌ها و درمان ضایعات پوستی آنژیوکراتوم دست یافت. این مطالعه نشان می‌دهد که کرایوتراپی مؤثرترین روش درمانی بوده و تشخیص بالینی به‌تنهایی همیشه کافی نیست.
آنژیوکراتوم‌ها ضایعات عروقی کوچکی هستند که با گذشت زمان می‌توانند تغییراتی در شکل و رنگ پیدا کنند. این ضایعات اغلب ابتدا سطحی صاف دارند اما به‌تدریج ضخیم‌تر، زبرتر و تیره‌تر می‌شوند؛ مسائلی که گاهی بیماران را برای بررسی و درمان به پزشک می‌کشاند. محل شایع بروز آنژیوکراتوم معمولاً روی دست‌ها، پاها، لب‌ها و ناحیه تناسلی است. اگرچه اغلب بدون درد هستند، اما برخی بیماران با عوارضی مانند خارش، خونریزی یا عفونت مواجه می‌شوند که نیاز به مداخله پزشکی دارد.
بررسی دقیق این ضایعات از آن جهت اهمیت دارد که گرچه عمدتاً خوش‌خیم‌اند، اما در مواردی می‌توانند نشانه‌ای از بیماری‌های زمینه‌ای مانند بیماری فابری (یک اختلال نادر ژنتیکی) یا اختلالات متابولیکی باشند. در نتیجه، تشخیص به‌موقع می‌تواند از عوارض جدی جلوگیری کند.
در این راستا، امیرحسین رحیم‌نیا، محقق مرکز تحقیقات بیماری‌های اتوایمیون تاولی بیمارستان رازی دانشگاه علوم پزشکی تهران، به همراه سه پژوهشگر دیگر از دانشگاه‌های علوم پزشکی شهید بهشتی و ایران، مطالعه‌ای گسترده را در مورد شیوع و درمان آنژیوکراتوم انجام داده‌اند. این تحقیق که طی ده سال (1392 تا 1402) انجام شده، یکی از جامع‌ترین مطالعات ایرانی در این زمینه به شمار می‌رود.
در این پژوهش، سوابق پزشکی 199 بیمار مورد تحلیل قرار گرفت. اطلاعاتی نظیر سن، جنسیت، محل و اندازه ضایعات، سابقه خانوادگی و روش‌های درمانی از پرونده‌ها استخراج و با استفاده از نرم‌افزارهای آماری تحلیل شدند.
یافته‌های کلیدی این مطالعه شامل موارد زیر است:
میانگین سنی بیماران: 24.75 سال
بیشترین شیوع: دهه دوم و سوم زندگی
توزیع جنسیتی: 51.3٪ مرد و 48.7٪ زن
محل‌های شایع بروز: اندام‌های تحتانی، ناحیه تناسلی و تنه
از نظر روش‌های درمانی، کرایوتراپی (فریز کردن با سرما) با حدود 70٪ موفقیت، مؤثرترین درمان شناسایی شد. پس از آن، لیزر و الکترودسیکاسیون (سوزاندن با جریان الکتریکی) قرار دارند. به‌گفته محققان، کرایوتراپی علاوه بر کارایی بالا، روشی کم‌تهاجمی و در دسترس محسوب می‌شود.
یکی از نکات قابل توجه، تفاوت اندک شیوع ضایعه بین مردان و زنان بود؛ برخلاف برخی مطالعات گذشته که بروز آنژیوکراتوم را در مردان بیشتر می‌دانستند. همچنین، درگیری همزمان چند ناحیه در بدن نادر بود و ضایعات معمولاً به‌صورت منفرد ظاهر می‌شدند؛ موضوعی که می‌تواند در تشخیص بالینی به پزشکان کمک کند.
جالب آن‌که تنها 68 درصد بیماران تحت بیوپسی قرار گرفتند، در حالی که در 32 درصد باقی‌مانده، تشخیص پاتولوژیک با تشخیص اولیه متفاوت بود. این مسأله بر اهمیت استفاده از آزمایش‌های تکمیلی برای تأیید تشخیص بالینی تأکید دارد.
این تحقیق که نتایج آن در فصلنامه «پوست و زیبایی» منتشر شده، اطلاعاتی دقیق و کاربردی درباره آنژیوکراتوم در جمعیت ایرانی فراهم کرده و می‌تواند مبنای مطالعات آینده در حوزه پوست و بیماری‌های ژنتیکی قرار گیرد.
اگر خواستی این متن رو برای انتشار در سایت یا رسانه تنظیم کنم، یا نسخه خلاصه‌اش رو برای شبکه‌های اجتماعی بنویسم، خوشحال می‌شم انجام بدم.
پایان پیام/