باشگاه خبرنگاران پویا؛ در شرایط ناترازی شدید انرژی و نیاز به توزیع عادلانه زیرساختهای حملونقل، قطار برقی تهران–مشهد گزینهای ارزانتر، سریعتر و مردمیتر نسبت به هواپیماست. عباس قربانعلیبیک، معاون اسبق برنامهریزی راهآهن، با رد راهحلهایی چون خرید هواپیما یا اجرای قطار سریعالسیر، بر اجرای برقیسازی مسیر موجود تأکید کرده و آن را بهترین پاسخ به مطالبه رهبر انقلاب و نیاز واقعی مردم دانسته است.
رد گزینه های هوایی و سریع السیر راه آهن تهران-مشهد
عباس قربانعلیبیک، معاون اسبق برنامهریزی و امور بینالملل راهآهن و کارشناس حملونقل ریلی، در گفتوگو با خبرنگار اقتصادی باشگاه خبرنگاران پویا، گزینه خرید هواپیما بهجای افزایش سرعت مسیر ریلی تهران–مشهد را مغایر با پیوست عدالت حملونقل دانست.
وی با بیان اینکه در شرایط بحران ناترازی انرژی، پرداخت یارانه یک تا دو میلیون تومانی برای بلیتهای پروازهای لوکس غیرمنطقی است، گفت: الگوی صحیح برای این مسیر، برقیسازی راهآهن تهران–مشهد است. قربانعلیبیک تأکید کرد که زمان سیر درب به درب قطار برقی در این مسیر، با زمان پرواز هوایی تفاوت چندانی ندارد و اختلاف آن ناشی از محل استقرار پایانههای تهران و مشهد است.
پیشبینی ظرفیت بار و چالشهای بینالمللی
این کارشناس حملونقل ریلی با اشاره به ظرفیت پیشبینیشده 10 میلیون تنی در صورت برقیسازی مسیر، تحقق این هدف را در کوتاهمدت دور از ذهن دانست. وی با اشاره به مسیر کریدور شرق–غرب، موانعی همچون دریاچه وان، حمایت دولت ترکیه از صنف کامیونداران، توافقات آنکارا با بغداد برای کریدور فاو–ترکیه و نیز تنشهای سیاسی را از جمله چالشهای پیشروی اتصال ریلی ایران به اروپا عنوان کرد.
قربانعلیبیک همچنین اتصال راهآهن ایران به چشمهثریا را، با توجه به تجارب پیشین، در خوشبینانهترین حالت 15 ساله ارزیابی کرد.
برقیسازی راهآهن، بهصرفهترین گزینه برای مردم، دولت و بخش خصوصی
قربانعلیبیک با اشاره به ظرفیتهای خط فعلی تهران–مشهد گفت: این مسیر که سالها با سرعت 150 تا 160 کیلومتر بر ساعت فعال بوده، در صورت کاهش توقفها از 31 ایستگاه به 4 ایستگاه، میتواند زمان سفر را از 11 ساعت به زیر 8 ساعت کاهش دهد. وی افزود: با برقیسازی مسیر و افزایش سرعت به 200 کیلومتر بر ساعت، این زمان به حدود 6 ساعت میرسد.
او بر صرفهجویی اقتصادی نیز تأکید کرد و گفت: با هزینهای حدود یک میلیارد دلار، امکان برقیسازی این مسیر طی سه سال وجود دارد. این اقدام بدون نیاز به اصلاحات اساسی در مسیر، امکانپذیر است و میتوان گلوگاههای فنی را بهمرور اصلاح کرد.
وی همچنین با مقایسه هزینه لکوموتیوهای دیزلی و برقی گفت: برای جابهجایی 15 میلیون مسافر، به 300 لکوموتیو دیزلی نیاز است که حدود یک میلیارد یورو هزینه دارد، در حالیکه برای همان هدف، تنها 50 لکوموتیو برقی با هزینهای معادل 300 میلیون یورو کافی است. به گفته او، این تفاوت، صرفهجویی 700 میلیون یورویی برای راهآهن به همراه دارد.
قربانعلیبیک افزود: کاهش زمان سفر، بهرهوری واگنها را افزایش میدهد و زمینه تبدیل واگنهای کوپهای به اتوبوسی را فراهم میکند؛ تغییری که ظرفیت مسافرگیری قطارها را تا چهار برابر افزایش خواهد داد. وی پیشبینی کرد که قیمت بلیت قطار برقی تهران–مشهد از قطارهای فعلی کمتر باشد و همین موضوع، جذابیت سفر ریلی را افزایش خواهد داد.
حکمت، استطاعت و عبرت؛ سه اصل راهبردی پروژههای حملونقل
این کارشناس حملونقل ریلی در پایان با اشاره به تأکید رهبر انقلاب بر سه اصل «حکمت، عزت و مصلحت» در سیاست خارجی، اظهار داشت: پروژههای حملونقل نیز باید با سه معیار «حکمت، استطاعت و عبرت» طراحی و اجرا شوند. به گفته وی، در این چارچوب باید اهداف پروژه، توانمندی مالی، فنی و مدیریتی کشور و همچنین تجربیات گذشته مورد توجه قرار گیرد.
انتهای پیام/