باشگاه خبرنگاران پویا : سیدرضا میرطاهر، پژوهشگر مسائل سیاسی، در یادداشتی تحلیلی حمله موشکی انصارالله به فرودگاه بن‌گوریون را مورد بررسی قرار داده و ابعاد شکست پدافند چندلایه رژیم صهیونیستی را بررسی کرده است. شکستی که می‌تواند توازن بازدارندگی در منطقه را دستخوش تغییر کند.
سیدرضا میرطاهر، کارشناس مسائل استراتژیک، در یادداشتی به بررسی و تحلیل حمله دقیق موشکی نیروهای یمنی به فرودگاه بن‌گوریون پرداخت؛ حمله‌ای که به گفته او، به‌عنوان یکی از جدی‌ترین ضربات به وجهه امنیتی و نظامی رژیم صهیونیستی تلقی می‌شود.
متن این یادداشت به شرح زیر است:
فرودگاه بن‌گوریون یکی از مهم‌ترین فرودگاه‌های سرزمین‌های اشغالی است و سالانه بیش از چهار میلیون مسافر را جابه‌جا می‌کند. این حمله که با موشکی پیشرفته و با دقت بالا صورت گرفت، ساختار دفاعی و روانی رژیم صهیونیستی را با بحران مواجه کرده است.
با وجود آنکه اسرائیل به سامانه‌های پدافند چندلایه‌ای نظیر گنبد آهنین، فلاخن داوود، پیکان 2 و 3 و همچنین سامانه آمریکایی تاد مجهز است، اما نتوانست موشک شلیک‌شده از سوی انصارالله یمن را رهگیری کند. این موضوع نشان‌دهنده عبور فناوری موشکی یمن از سدهای دفاعی ادعایی تل‌آویو است.
اگرچه نوع موشک به‌صورت رسمی اعلام نشده، اما برخی تحلیل‌ها حاکی از استفاده از موشک بالستیک «فلسطین-2» است؛ موشکی با سرعتی بیش از 1000 متر بر ثانیه (معادل بیش از 3 ماخ) که در زمره سریع‌ترین موشک‌های انصارالله قرار دارد.
با وجود این، نمی‌توان آن را به‌طور قطعی در رده موشک‌های هایپرسونیک طبقه‌بندی کرد، اما سرعت آن به محدوده این دسته از تسلیحات نزدیک است؛ عاملی که می‌تواند دلیل اصلی ناکامی سامانه‌های پدافندی اسرائیل در رهگیری آن باشد.
ویدئوهای پیشین از عملکرد این موشک نشان می‌دهد که در فاز نهایی بدون مانور حرکت می‌کند، اما احتمال مانورهای گریز در فازهای میانی یا اوج‌گیری وجود دارد.به احتمال زیاد طراحی این موشک از فناوری موشکی ایران، به‌ویژه در زمینه قابلیت مانور برای فرار از رهگیری، الهام گرفته باشد.
در سوی مقابل، سامانه‌های پیکان 2 و 3 برای رهگیری موشک‌هایی با برد 1500 تا 2000 کیلومتر طراحی شده‌اند و از فناوری برخورد مستقیم (Hit-to-Kill) بهره می‌برند.
سامانه آمریکایی تاد نیز، که به‌تازگی در سرزمین‌های اشغالی مستقر شده، قابلیت رهگیری موشک‌هایی با سرعت بیش از 10 ماخ را دارد. با این حال، هیچ‌یک از این سامانه‌ها در رهگیری این حمله موفق عمل نکردند.
در ابتدا ارتش رژیم صهیونیستی ادعای رهگیری موشک را مطرح کرد، اما تصاویر منتشرشده از محل اصابت، از جمله ایجاد گودالی به عمق 25 متر، حاکی از برخورد مستقیم کلاهک موشک با هدف بوده است.
برخی تحلیل‌گران فنی نیز به ضعف سامانه‌های مبتنی بر رادار، شرایط جوی و احتمال اجرای حمله در زمان روز به‌عنوان دلایل ناکامی پدافند هوایی اسرائیل اشاره کرده‌اند.
در نهایت، سخنگوی ارتش اسرائیل اعلام کرد که سامانه‌ها فعال شده‌اند اما موشک رهگیر دچار نقص عملکرد شده است. اذعان کارشناسان نظامی اسرائیلی به دقت بالای موشک یمنی و احتمال مواجهه با نسل جدیدی از تهدیدات موشکی، می‌تواند توازن بازدارندگی در منطقه را به زیان تل‌آویو تغییر دهد.
در پایان می‌توان گفت شکست سامانه‌های پدافندی، چه به دلیل ویژگی‌های پیشرفته موشک و چه به علت نقص فنی سامانه‌های رهگیر باشد، پیامدهایی جدی برای اعتبار امنیتی رژیم صهیونیستی خواهد داشت؛ موضوعی که بدون تردید بر معادلات راهبردی منطقه تأثیرگذار خواهد بود.
انتهای پیام/