باشگاه خبرنگاران پویا ؛بسیاری از افراد در میانسالی و سالمندی احساس می‌کنند زمان با سرعت بیشتری در حال عبور است و روزها، هفته‌ها و حتی سال‌ها کوتاه‌تر از گذشته به نظر می‌رسند. کارشناسان دلایل علمی و روان‌شناختی متعددی را برای این تجربه مشترک بیان می‌کنند
بررسی‌ها نشان می‌دهد پدیده «سریع‌تر شدن گذر زمان با افزایش سن» صرفاً یک تصور ذهنی نیست و ریشه در مکانیسم‌های زیستی و روانی انسان دارد.
مفهومی به نام «درک نسبی زمان» یکی از اصلی‌ترین دلایل بروز این احساس است؛ به طوری که در کودکی هر سال بخش بزرگی از عمر را تشکیل می‌دهد، اما در بزرگسالی یک سال تنها بخش کوچکی از زندگی فرد می‌شود و در نتیجه کوتاه‌تر احساس می‌گردد.
از سوی دیگر، در سال‌های کودکی و نوجوانی، مغز انسان هر روز با حجم زیادی از تجربیات تازه روبه‌روست و برای ثبت این خاطرات جدید انرژی زیادی صرف می‌کند. اما در بزرگسالی، ورود به روال‌های تکراری کاری و خانوادگی و کاهش تجربیات جدید، باعث می‌شود مغز اطلاعات کمتری را به عنوان اتفاقات تازه ذخیره کند و روزها سریع‌تر سپری شوند.
علاوه بر این، مطالعات زیست‌شناسی حاکی از آن است که با بالا رفتن سن سرعت پردازش اطلاعات مغز کاهش می‌یابد. این کاهش سرعت در کنار کم شدن تنوع محرک‌ها، موجب می‌شود خاطرات جدید کمتر و کمرنگ‌تر شوند و انسان پس از مدتی احساس کند زمان به سرعت گذشته است.
به اعتقاد روانشناسان، راهکارهایی مانند تجربه فعالیت‌های جدید، یادگیری مهارت‌های تازه و حتی تغییرات کوچک در عادات روزانه می‌تواند به جلوگیری از روزمرگی و کُندتر شدن احساس گذر زمان کمک کند. به عبارت دیگر، هر چه تنوع و هیجان بیشتری به زندگی وارد شود، فرصت ثبت خاطرات جدید افزایش یافته و احساس گذر سریع زمان کاهش می‌یابد.
انتهای پیام/