دکتر حسین فرازمند، عضو هیئت علمی موسسه تحقیقات گیاه‌پزشکی کشور با اشاره به اینکه ایران جز بزرگترین کشورهای تولیدکننده انار در جهان است، گفت: بر همین اساس مدیریت تلفیقی عوامل خسارت‌زا در باغات انار موضوع مهمی است که باید به آن توجه کرد.
انار، یکی از محصولات مهم در صادرات ایران است. ایران با تولید سالانه یک میلیون و 300 هزار تن انار در رتبه سوم تولید این میوه در جهان قرار دارد.
هند با تولید 3 میلیون تن و چین با تولید یک میلیون و 690 هزار تن به ترتیب در رتبه‌های اول و دوم قرار دارند.
محمد مهدی برومندی، معاون امور باغبانی وزرات جهاد کشاورزی، سطح زیر کشت باغات انار را 96 هزار و 636 هزار هکتار اعلام کرد.
استان‌های مهم انارخیز ایران به ترتیب فارس، مرکزی، یزد، سمنان و خراسان رضوی هستند.
تولید هر هکتار برای محصول انار در ایران حدود 14 تن است.
حسین فرازمند عضو هیئت علمی موسسه تحقیقات گیاه‌پزشکی کشور در مصاحبه با برنامه مجله کشاورزی رادیو اقتصاد «مدیریت تلفیقی عوامل خسارت‌زا در باغات انار» را مهم خواند و گفت: از آنجایی که جزء بزرگترین تولید کننده و صادرکننده انار در سطح جهان هستیم، کنترل خسارت باید در اولویت ما باشد.
آفت کرم گلوگاه، کنه قرمز، آفتاب سوختگی و مگس میوه مدیترانه‌ای از جمله عوامل مهم در خسارت به باغات انار هستند.
کرم گلوگاه انار؛ اصلی ترین آفت این میوه به حساب می‌آید. با توجه به تنوع گونه‌‌ها و ارقام مختلف انار در ایران و کاشت انار در نواحی مختلف، بسیاری از کشاورزان را درگیر کرده است.
فرازمند کرم گلوگاه را مهم‌ترین آفت باغات انار خواند و گفت: این آفت از اواخر اردیبهشت ماه در پرچم میوه شروع به تخم‌گذاری کرده و در نهایت باعث آلودگی میوه می‌شود. این آلودگی عملا از دید باغداران پهنان است و علائم خسارت به صورت پوسیدگی و ریزش میوه‌ها نشان داده می‌شود.
وی با تاکید بر رعایت بهداشت در باغ بیان کرد: در ماه‌‌های اردیبهشت و خرداد، جمع‌آوری میوه آلوده بر روی درخت یا زمین، مانع از رشد کرم گلوگاه می‌شود. اگر میوه آلوده در باغ یا باغ‌های همسایه خارج نشود امکان رشد این آفت بسیار زیاد می‌شود.
عضو هیئت علمی موسسه تحقیقات گیاه‌پزشکی کشور روش‌های پیشگیری کننده برای جلوگیری از رشد این آفت را «پرچم زدایی» دانست و در ادامه گفت: باغداران قدیمی انار در کشور از خاک باغ، ِ‌گل تهیه می‌کردند و آن را به گلوگاه انار تزریق و مانع نفوذ آفت می‌شدند.
به گفته وی نوع دیگری از آفات که باغداران با آن مواجه می‌شوند، شته‌های سبز و قرمز است.
شته‌های سبز در هوای مرطوب شروع به رشد کردن می‌کند. فصل بهار و پاییز زمینه‌ای برای رشد این شته فراهم کرده اما هرچه به سمت تابستان و گرما می‌رویم تعداد این شته شروع به ریزش می‌کند. شته سبز باعث باعث تغییر ظاهر در میوه و شاخه‌های درخت می‌شود.
شته قرمز نیز به صورت لکه بروی میوه نمایان می‌شود، این لکه باعث افت کیفیت میوه شده و بازاری پسند بودن کالا را کاهش می‌دهد.
فرازمند از روش‌های درمان شته قرمز، پاشش عصاره فلفل قرمز بیان کرد.
وی آفتاب سوختگی را از عوامل دیگر آسیب‌زا خواند و گفت: گرما و تغییرات شرایط اقلیمی باعث این آسیب به انار می‌شود. استفاده از محلول پودری «کائولین» و پاشش آن در دو مرحله و استفاده از پوشش برای میوه‌ها از راهکارهای مقابله با این مسئله است.
«کائولین» یک ماده‌ی معدنی سفید رنگ و بی‌خطری است که با آن یک پوشش سفید یک نواخت بر روی گیاهان ایجاد می‌کنند تا مانع از آفتاب سوختگی و کم آبی شوند.
در پایان برنامه تاکید شد که با مدیریت مسائل آسیب‌زا و استفاده از راهکارهای کم هزینه می‌توان تا حد زیادی از خسارات جلوگیری کرد، تا جایگاه این محصول استراتژیک را در بازارهای داخلی و صادرات حفظ نمود.