در بحبوحه نگرانی‌های شدید محمدرضا پهلوی درباره احتمال سقوط حکومتش پس از حوادث منجر به کودتای 28 مرداد 1332، او با مشورت و حمایت آمریکا تصمیم گرفت اصلاحاتی را آغاز کند تا موقعیت خود را تقویت نماید.
محمدرضا پهلوی در ابتدا، جعفر شریف‌امامی را به نخست وزیری منصوب کرد تا زمینه اصلاحات را فراهم کند، اما پس از مدتی شاه او را کنار گذاشت و به جای وی علی امینی را به عنوان نخست وزیر انتخاب کرد.
شاه در گفت‌وگویی با یک خبرنگار آمریکایی اذعان کرد که انتخاب امینی تحت فشار دولت کندی، رئیس جمهور آمریکا، انجام گرفته است.
این اظهارات در روزنامه‌ها بازتاب یافت و علی امینی بعدها در خاطرات خود عنوان کرد که اعلام چنین موضوعی از سوی شاه به ضرر اعتبار کشور تمام شد.
او معتقد بود که این موضوع به مخالفان این فرصت را داد تا او را به‌عنوان نماینده آمریکا معرفی کنند و در نهایت، اعتماد عمومی به حکومت پهلوی کاهش یافت.
این رویداد نشان می‌دهد که در آن دوران، فشارهای خارجی نقش تعیین‌کننده‌ای در انتخاب دولت ایران داشت و به نوعی استقلال سیاسی کشور را تحت تأثیر قرار داد.
انتهای پیام/